Манаш Қозыбаев атындағы СҚМУ-дың «Шаңырақ» студенттік театры 2002 жылдан бастап қызмет етеді. Он жылдан астам тарихы бар театрда талай дарынды жастар актерлік шеберліктерін шыңдап, тәрбиеленген болатын. Осы күнге дейін көбінесе әзіл-сықақ жанырында қойылымдар қойған театр ұжымы, кезекті спектакльді трагедиялық жанрға арнады. Қазіргі қоғам өмірі, жастар тәрбиесін ескере отырып бұл қойылымды ұйымдастырдық дейді «Шаңырақ» студенттік театрының жетекшісі Шолпан Жолдыбайқызы.
— Бүгінгі қойылымды «Дерт» деп атадық. Ол Роза Мұқанованың «Мәңгілік бала» бейне пьесасы бойынша жазылған болатын. Бұл қойылымда бойы өспей қалған мүгедек қыздың тағдыры көрсетіледі. Қазіргі таңдағы өзекті проблемалардың бірі осы болып отыр. Тәрбиесі аз, ішімдікке салынған, адамгершілігі төмен жігіттер мен қыздар көбіне өзіне қарағанда кемтар туған замандастарын кекетіп-мұқатып, оларды қоғамнан шектетіп тастайды. Біз спектакль арқылы көрерменге осыны жеткізбекші болдық. Бұрындары концерт қойып, комедиямен әуестеніп жүрген едік, осы жолы трагедияға тоқталдық. Сондықтан дайындық та қызу жүрді. Тәрбиеленушілерім үмітті ақтады. Көрерменге ұнады деп есептеймін, — дейді «Шаңырақ» студенттік театрының жетекшісі Шолпан Жолдыбайқызы.
Жалпы, Шаңырақ театрында 20-дан астам әртіс бар. Басым көпшілігі бірінші курс студенттері. Олар әр түрлі мамандықта білім алып жатса да, өнерге келгенде ұйымшылдық танытады. Осы қойылымға да барлық студент бір кісідей ат салысып, өз рөлдерін тамаша сомдады.
Айта кету керек, Шолпан Айтибаеваның осы жолғы режиссерлік шешіміне көрермен ретінде келген С.Мұқанов атындағы облыстық сазды-драма театрының әртістері де таң қалып жатты. Өйткені мұндай абстрактлі эксперименталдық қойылымды қара шаңырақтың өзінде де әлі қойып көрмеген екен. Бұл туралы олар қойылымнан кейінгі жиында айтты. Сонымен қатар басты рөлдерді сомдаған студенттердің де шеберлігіне тоқталып, ақыл-кеңестерін аямады.
Премьераны тамашалауға келген көрермендердің қарасы қалың болды. Студенттерден бастап, факультет декандарына дейін қойылым біткенше дейін демдерін іштеріне сақтап отырды. Тіпті №6637 әскери бөлімінде Отан алдындағы парызын өтеп жүрген сарбаздар да арнайы шақыртылыпты. Адамның сезімімен алай-дүлей толқындай ойнаған спектакль аяқталғаннан кейін көрермендер режиссер мен сахнада барын салған әртістерге орындарынан тұрып құрмет көрсетті.
Байболат Құлтанов,
«Парасат»
